Etymologische betekenis van de interne geneeskunde

De oorsprong van de interne geneeskunde is te vinden in de 19e eeuw. Toentertijd werd het vakgebied aangeduid als dat van 'artsen die de laboratoriumwetenschap combineerden met patiëntenzorg'. Nog steeds zijn veel internisten dan ook betrokken bij wetenschappelijk onderzoek naar de achtergronden en de gevolgen van ziekten, en naar therapieën. De term “interne geneeskunde” vindt zijn oorsprong in Duitsland aan het einde van de 19e eeuw. Een van de pioniers op dit gebied was Friedrich Theodor von Frerichs (), die wordt beschouwd als een grondlegger van de moderne interne geneeskunde.
    Etymologische betekenis van de interne geneeskunde Het Etymologisch Woordenboek van het Nederlands (EWN) is hét professionele etymologische naslagwerk voor de Nederlandse taal. In dit woordenboek vind je meer dan begrippen met daarbij de woordherkomst.
etymologische betekenis van de interne geneeskunde

Interne geneeskunde oorsprong

De oorsprong van de interne geneeskunde is te vinden in de 19e eeuw. Toentertijd werd het vakgebied aangeduid als dat van 'artsen die de laboratoriumwetenschap combineerden met patiëntenzorg'. Nog steeds zijn veel internisten dan ook betrokken bij wetenschappelijk onderzoek naar de achtergronden en de gevolgen van ziekten, en naar therapieën. De geschiedenis van de geneeskunde gaat terug tot de prehistorie. Tijdens de geschiedenis van de mensheid ontwikkelde geneeskunde zich in verschillende beschavingen en culturen onafhankelijk, elk met eigen opvattingen over zaken als geboorte, dood, ziektes en genezing. Interne geneeskunde oorsprong De term “interne geneeskunde” vindt zijn oorsprong in Duitsland aan het einde van de 19e eeuw. Een van de pioniers op dit gebied was Friedrich Theodor von Frerichs (), die wordt beschouwd als een grondlegger van de moderne interne geneeskunde.
interne geneeskunde oorsprong

Betekenis interne geneeskunde

Interne geneeskunde, in Vlaanderen ook inwendige geneeskunde genoemd, is een specialisme in de geneeskunde dat zich bezighoudt met het voorkómen, diagnosticeren en behandelen van ziekten van de inwendige organen, zoals de lever, de nieren, en het spijsverteringsstelsel van de volwassen patiënt. Een arts die zich hierin gespecialiseerd heeft. Interne geneeskunde: kansen voor generalisten en specialisten De interne geneeskunde is een groot vakgebied met veel facetten. Ze leent zich zowel voor artsen die geïnteresseerd zijn in zeer specifieke terreinen, zoals de oncologie. Maar wie liever het grote geheel beziet, is in de interne geneeskunde evengoed op zijn plaats. Betekenis interne geneeskunde Interne geneeskunde is in belangrijke mate gebaseerd op kennis van de pathofysiologie. Interne geneeskunde is een zeer breed specialisme en als co-assistent is het de perfecte plek om vaardig te worden in het doen van een uitgebreid lichamelijk onderzoek. Je hebt ruim de tijd voor een consult en het is de bedoeling dat je aandacht besteedt aan.
betekenis interne geneeskunde

Specialismen geneeskunde

College Geneeskundige Specialismen. Het CGS is verantwoordelijk voor regelgeving van opleidingen, erkenning en (her)registratie; Regelgeving; Accreditatie & nascholing. Informatie over ABC1, ABAN, ABFE en GAIA. Een medisch specialisme of geneeskundig specialisme is een deelgebied van de geneeskunde. De verschillende specialismen onderscheiden zich van elkaar doordat ze zich richten op bepaalde lichaamsdelen, organen, ziekten, methoden of doelgroepen.
  • Specialismen geneeskunde College Geneeskundige Specialismen (CGS) Het CGS stelt regels vast voor de opleidingen, de erkenning van opleidingen en opleiders en de (her)registratie van specialisten en profielartsen. In het CGS zitten artsen en bestuurders, voorgedragen door beroeps- en brancheorganisaties.
  • specialismen geneeskunde

    Geschiedenis geneeskunde

    Tijdens de geschiedenis van de mensheid ontwikkelde geneeskunde zich in verschillende beschavingen en culturen onafhankelijk, elk met eigen opvattingen over zaken als geboorte, dood, ziektes en genezing. De geschiedenis van de geneeskunde strekt zich uit van vroege beschavingen, zoals het oude Egypte en Mesopotamië, waar genezers natuurlijke remedies en religieuze rituelen gebruikten, tot de moderne tijd waarin wetenschappelijke ontdekkingen zoals de ontdekking van antibiotica en vaccins de gezondheidszorg revolutioneerden. Geschiedenis geneeskunde Vroege records op geneeskunde hebben ontdekt uit oude Egyptische geneeskunde, Babylonische geneeskunde, Ayurvedische geneeskunde (op het Indiase subcontinent), klassieke Chinese geneeskunde (voorloper van het moderne traditionele Chinese geneeskunde), en antieke Griekse geneeskunde en Romeinse geneeskunde.
    geschiedenis geneeskunde